Skąd znamy te melodie?
 |
| źródło: Biblioteka Polona |
W bieżącym roku przypada dwusetna rocznica
urodzin Stanisława Moniuszki. Ten wybitny kompozytor, dyrygent, organista,
pedagog jest uznawany za twórcę polskiej opery narodowej. Dorobek kompozytorski
znakomitego Polaka składa się z oper, pieśni, kantat, utworów religijnych,
symfonicznych, kameralnych i solowych, a także operetek, baletów i muzyki do
dramatów. To twórczość, która imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i
głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej.
urodzin Stanisława Moniuszki. Ten wybitny kompozytor, dyrygent, organista,
pedagog jest uznawany za twórcę polskiej opery narodowej. Dorobek kompozytorski
znakomitego Polaka składa się z oper, pieśni, kantat, utworów religijnych,
symfonicznych, kameralnych i solowych, a także operetek, baletów i muzyki do
dramatów. To twórczość, która imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i
głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej.
Oddając hołd tej zasłużonej dla kraju i muzyki postaci, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu twórczości
kompozytora, ustanowił rok 2019 – Rokiem Stanisława Moniuszki.
Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu twórczości
kompozytora, ustanowił rok 2019 – Rokiem Stanisława Moniuszki.
Spójrzmy na biografię autora takich hitów muzyki poważnej,
jak: „Ten zegar stary”, „Szumią jodły”,
„Prząśniczki”. Urodził się 5 maja 1819 roku w
rodzinie ziemiańskiej o patriotycznych tradycjach. Młody Moniuszko, po krótkim okresie nauki domowej, kształcił się w grze
na fortepianie w Warszawie oraz w Mińsku. W 1836 roku w Wilnie poznał swoją
przyszłą żonę – Aleksandrę. W następnym – wyjechał na studia do Berlina. Uczył
się tam harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury. Odbywał także
praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom.
jak: „Ten zegar stary”, „Szumią jodły”,
„Prząśniczki”. Urodził się 5 maja 1819 roku w
rodzinie ziemiańskiej o patriotycznych tradycjach. Młody Moniuszko, po krótkim okresie nauki domowej, kształcił się w grze
na fortepianie w Warszawie oraz w Mińsku. W 1836 roku w Wilnie poznał swoją
przyszłą żonę – Aleksandrę. W następnym – wyjechał na studia do Berlina. Uczył
się tam harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury. Odbywał także
praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom.
Po trzyletnim pobycie w Berlinie, powrócił do kraju. Ożenił
się i zamieszkał w Wilnie. Został prywatnym nauczycielem gry na fortepianie
oraz objął stanowisko organisty w tamtejszym Kościele św. Jana.
się i zamieszkał w Wilnie. Został prywatnym nauczycielem gry na fortepianie
oraz objął stanowisko organisty w tamtejszym Kościele św. Jana.
W 1848 roku w Wilnie przygotował i osobiście poprowadził
prawykonanie dwuaktowej wersji opery „Halka”. Dziesięć lat
później wielki triumf odniosła warszawska, czteroaktowa premiera tego dzieła.
Moniuszko został wówczas powołany na stanowisko pierwszego dyrygenta Opery
Polskiej w Teatrze Wielkim w Warszawie. Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku przygotował i wystawił kolejno
wszystkie swoje następne opery.
prawykonanie dwuaktowej wersji opery „Halka”. Dziesięć lat
później wielki triumf odniosła warszawska, czteroaktowa premiera tego dzieła.
Moniuszko został wówczas powołany na stanowisko pierwszego dyrygenta Opery
Polskiej w Teatrze Wielkim w Warszawie. Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku przygotował i wystawił kolejno
wszystkie swoje następne opery.
Okres powstania styczniowego zahamował prace kompozytora. Ciężkie
warunki polityczne nie sprzyjały twórczości. W 1865 roku wystawienie opery
„Straszny dwór” wywołało jednak entuzjazm.
warunki polityczne nie sprzyjały twórczości. W 1865 roku wystawienie opery
„Straszny dwór” wywołało jednak entuzjazm.
Muzyka
Moniuszki zyskała szerokie uznanie w polskim społeczeństwie. Uważa
się ją powszechnie za wzór muzyki „słowiańskiej”. Stanisław Moniuszko
zmarł nagle na atak serca. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w
Warszawie.
Moniuszki zyskała szerokie uznanie w polskim społeczeństwie. Uważa
się ją powszechnie za wzór muzyki „słowiańskiej”. Stanisław Moniuszko
zmarł nagle na atak serca. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w
Warszawie.
przygotowane w oparciu o notatkę na stronie culture.pl