Zaduszki – wspomnienia o Izabeli Zbiegniewskiej

Zaduszki do dzień, w którym wspominamy wszystkich tych, którzy już od nas odeszli… to czas refleksji i zadumy nad minionym i nadchodzącym. W tym dniu rozpamiętujemy osoby szczególnie nam bliskie, które pozostawiły po sobie ślad w naszym sercu, umyśle, a także w sposób materialny.

Wówczas wracamy także myślami do osób, o których warto pamiętać. Jedną z takich osób jest związana z naszym miastem – Izabela Zbiegniewska, która do Włocławka przyjechała w 1856 roku. To tutaj  powstały jej pierwsze prace z zakresu pedagogiki. Izabela Zbiegniewska inicjowała liczne atrakcje o charakterze społeczno-kulturalnym. Zorganizowała także pensję dla dziewcząt. Uczyła nie tylko dyscyplin ówcześnie wymaganych, ale przede wszystkim poczucia tożsamości narodowej.

W czasie powstania styczniowego pomagała walczącym rodakom. Przeprowadzała liczne zbiórki na rzecz więźniów i ich rodzin. Była szczególnie zaangażowana w ratowanie życia włoskiego pułkownika Stanisława Bechiego, więzionego we włocławskim więzieniu.

Izabela Zbiegniewska dzięki swojej działalności społecznej i pedagogicznej stała się, na przełomie XIX i XX wieku, symbolem Włocławka. Zmarła 18 czerwca 1914 roku otoczona powszechnym szacunkiem społeczeństwa. Pochowana została na miejscowym cmentarzu.