recenzjaszperacz biblioteczny

„Niezwyciężony” Stanisława Lema

Twórczość  Stanisława Lema to z jednej strony przykład
świetnej prozy, z drugiej materiał do refleksji nad kondycją natury człowieka.
Powieść  Niezwyciężony pisana w Zakopanem w latach 1962-1963 należy właśnie
do takich utworów, które łączą spektakularną wizję technologicznego rozwoju
cywilizacji  z pytaniami o sens ludzkiej
egzystencji.

Lem
w swojej powieści prezentuje dwie kwestie, które w warstwie  fabularnej świetnie się uzupełniają, jest
więc w Niezwyciężonym  sporo 
batalistycznych i fantastyczno-naukowych opisów, które nie tylko
ujawniają futurologiczny talent  pisarza,  ale także prowadzą do ponadczasowych
refleksji takich, jak ta dotycząca naszego pojmowania rzeczywistości. Pisarz
słowami narratora pyta bowiem: „Ile takich 
niesamowitych, obcych ludzkiemu pojmowaniu zjawisk może taić w sobie
Kosmos? Czy mamy wszędzie przybywać z niszczącą potęgą na pokładach statków,
aby strzaskać to wszystko, co jest sprzeczne z naszym rozumieniem?” .

Minęło
ponad pół wieku od momentu powstania tekstu Niezwyciężonego  i w tak dynamicznym (bo ciągle podlegającym
weryfikacji czasu i postępu technologicznego) gatunku, jakim jest science
fiction, powieść Lema jest nadal niezwykle ciekawą i inspirującą lekturą. 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *