Skarbczyk cytatowy – Imię róży

Z naszego skarbczyka cytatowego wygląda nieśmiało kolejny cytat, który, tym razem, prawił będzie o miejscu bliskiemu memu sercu. Mowa o bibliotece, która, w moim przekonaniu, wypełniona jest po brzegi zagadkami, tajemnicami ludzkich losów, szeptami unoszącymi się nad regałami…

Przeczytajmy ów cytat i przekonajmy się co o bibliotece pisze jeden z najsłynniejszych włoskich pisarzy – Umberto Eco.

„Dotychczas myślałem, że wszelka księga mówi o rzeczach, ludzkich albo Boskich, które są poza księgami. Teraz zdałem sobie sprawę, że nierzadko księgi mówią o księgach albo jakby ze sobą rozmawiają. W świetle tej refleksji biblioteka wydała mi się jeszcze bardziej niepokojąca. Była więc miejscem długiego i wiekowego szeptania, niedostrzegalnego dialogu między pergaminami, czymś żywym, schronieniem sił, których ludzki umysł nie mógł opanować, skarbcem tajemnic pochodzących z mnóstwa umysłów i żyjących po śmierci tych, którzy je wytworzyli albo uczynili się ich pośrednikami”– Imię róży Umberto Eco

PS co sądzicie o tym cytacie? 🙂